วันเสาร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

"วรรคทอง " คุณค่าแห่งวรรณคดีไทย



                                                             
    "ความรักเหมือนโรคา      บันดาลตาให้มืดมน             
      ไม่ยินและไม่ยล             อุปะสัคคะใดใด
      ความรักเหมือนโคถึก      กำลังคึกผิขังไว
      ก็จะแล่นจะโลดไป          บ่ ยอมอยู่ ณ ที่ชัง"
                      
                          (มัฑนาพาธา)







"แม้นชายใดใจประสงค์มาหลงรัก  ให้รู้จักเชิงชายที่หมายมั่น
อันความรักของชายมีหลายชั้น      เขาว่ารักรักนั้นประการใด" 

                           (สุภาษิตสอนหญิง)






"เป็นสาวแส้แร่รวยสวยสะอาด    
ก็หมายมาดเหมือนมณีอันมีค่า
แม้นแตกร้าวราญร่อยถอยราคา  
จะพลอยพาหอมหายจากกายนาง" 

"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์    
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด    
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน"

                                                  (พระอภัยมณี)





"พฤษภกาสร            อีกกุญชรอันปลดปลง
 โททนต์เสน่งคง      สำคัญหมายในกายมี
 นรชาติวางวาย        มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
 ทั่วแต่ชั่วดี               ประดับไว้ในโลกา"

                (กฤษณาสอนน้อง)



           "เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม      ดนตรี
           อักขระห้าวันหนี           เนื่อนช้า
           สามวันจากนารี            เป็นอื่น
           วันหนึ่งเว้นล้างหน้า     อับเศร้าหมองศรี"

            
                     (โคลงโลกนิติ)


            


"ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์       
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร   

จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา"
"ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก       
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป            
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน"
  
                          (นิราศภูเขาทอง)



ความงดงามของหญิงไทย





วันศุกร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

นิราศภูเขาทอง

การอ่านทำนองเสนาะนิราศภูเขาทอง





Free Cursors

ดอกไม้ในวรรณคดีไทย

ดอกไม้ในวรรณคดีไทย หมายถึงดอกไม้ที่บรรดากวีไทยท่านได้พรรณาไว้เป็นบทร้อยกรองอย่างไพเราะในหนังสือวรรณคดี เช่น รามเกียรติ์  อิเหนา เงาะป่า ดาหลัง ขุนช้างขุนแผน พระอภัยมณี บทเห่เรือเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร์ กาพย์ห่อโคลงนิราศธารโศก กาพย์ห่อโคลงนิราศทองแดง นิราสหริภุญชัย นิราศพระประธม นิราศสุพรรณ นิราศเมืองแกลง นิราศภูเขาทอง นิราศอิเหนา นิราศเจ้าฟ้าลิลิตพระลอ และลิลิตตะเลงพ่าย ฯลฯ


ดอกกรรณิการ์

“…กรรณิการ์  ก้านสีแดงสด
คิดผ้าแสดติดขลิบนาง
เห็นเนื้อเรื่อโรงราง
ห่มสองบ่าอ่าโนเน่…”

(นิราศธารโศก”: เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ (เจ้าฟ้ากุ้ง))





ดอกบุนนาค
 

“….พิกุลบุนนาคมากมี
ตามทางหว่างวิถีสีขาวสด
ชมพลางทางเร่งรีบรถ
เลียบตามบรรพตคีรี…”

(อิเหนา: พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๒)







ช้องนางคลี่

“นาเวศเคลื่อนคล้อยคลา          ล่วงลอยตามชลธาร
ชมไม้ในอุทยาน                        บานเกลื่อนกล่นหล่นเรี่ยราย
ช้องนางนางคลี่ไว้                     คิดทรามวัยเคยสรงสยาย
กลิ่นร่ำน้ำอบอาย                      ไม่วายว่างห่างหอมเอยฯ”
 
(กาพย์เห่เรือ: พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๕)





ประดู่




“ประดู่ลำดวนยมโดย                         
ลมโชยกลิ่นชวนหอมหวาน
นางแย้มสายหยุดพุดตาล

อังกาบชูก้านกระดังงา
(รามเกียรติ์  : พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๑)

ดอกลำดวน