วันเสาร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

"วรรคทอง " คุณค่าแห่งวรรณคดีไทย



                                                             
    "ความรักเหมือนโรคา      บันดาลตาให้มืดมน             
      ไม่ยินและไม่ยล             อุปะสัคคะใดใด
      ความรักเหมือนโคถึก      กำลังคึกผิขังไว
      ก็จะแล่นจะโลดไป          บ่ ยอมอยู่ ณ ที่ชัง"
                      
                          (มัฑนาพาธา)







"แม้นชายใดใจประสงค์มาหลงรัก  ให้รู้จักเชิงชายที่หมายมั่น
อันความรักของชายมีหลายชั้น      เขาว่ารักรักนั้นประการใด" 

                           (สุภาษิตสอนหญิง)






"เป็นสาวแส้แร่รวยสวยสะอาด    
ก็หมายมาดเหมือนมณีอันมีค่า
แม้นแตกร้าวราญร่อยถอยราคา  
จะพลอยพาหอมหายจากกายนาง" 

"แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์    
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด    
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน"

                                                  (พระอภัยมณี)





"พฤษภกาสร            อีกกุญชรอันปลดปลง
 โททนต์เสน่งคง      สำคัญหมายในกายมี
 นรชาติวางวาย        มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
 ทั่วแต่ชั่วดี               ประดับไว้ในโลกา"

                (กฤษณาสอนน้อง)



           "เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม      ดนตรี
           อักขระห้าวันหนี           เนื่อนช้า
           สามวันจากนารี            เป็นอื่น
           วันหนึ่งเว้นล้างหน้า     อับเศร้าหมองศรี"

            
                     (โคลงโลกนิติ)


            


"ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์       
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร   

จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา"
"ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก       
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป            
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน"
  
                          (นิราศภูเขาทอง)



ความงดงามของหญิงไทย





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น